Τούρκικες λέξεις για επαγγέλματα Ρωμηών το 19ο αι.

Αμπατζής= εριοϋφαντουργός

Αραμπατζής= καραγωγέας

Καϊκματζής= έμπορος  αφρογάλακτος

Κάπηλος= οινοπώλης

Κασάπ τζιραγί= βοηθός κρεοπώλη (το τσιράκι του χασάπη)

Μανάβ τζιραγί= βοηθός οπωροπώλη (το τσιράκι του μανάβη)

Μπακάλ=παντοπώλης

Μπαρμπέρης= κουρέας

Μπογιατζής= βαφέας

Μπακάλ τζιραγί= βοηθός παντοπώλη ( το τσιράκι του μπακάλη)

Μπακάλ κάλφας= πρώτος βοηθός παντοπώλη

Μαραγκόζ= ξυλουργός

Μουμτζής= κηροπώλης

Σοβατζής=ασβεστοκονιαστής

Τζομπάνης=ποιμένας

Φρατζολάς= αρτοποιός

Τουτουντζής= καπνοπώλης

Ζαβζαβατζής= λαχανοπώλης

Αχτζής= μάγειρος

Είναι εντυπωσιακό πόσες τούρκικες λέξεις χρησιμοποιούμε σήμερα στην καθομιλουμένη για επαγγέλματα. Μάλιστα κάποια επαγγελματικά εξελίχθησαν σε επίθετα, ή παρωνύμια π.χ. Αραμπατζής, Αμπατζίδης, Τζομπάνογλου, Αχτσιόγλου, Τουτουντζής κ.α.

ΠΗΓΗ: Μερόπη Αναστασιάδου: Οι Ρωμηοί της Πόλης κατά το 19ο αι.