Τούρκικες λέξεις για επαγγέλματα Ρωμηών το 19ο αι.
Αμπατζής= εριοϋφαντουργός
Αραμπατζής= καραγωγέας
Καϊκματζής= έμπορος αφρογάλακτος
Κάπηλος= οινοπώλης
Κασάπ τζιραγί= βοηθός κρεοπώλη (το τσιράκι του χασάπη)
Μανάβ τζιραγί= βοηθός οπωροπώλη (το τσιράκι του μανάβη)
Μπακάλ=παντοπώλης
Μπαρμπέρης= κουρέας
Μπογιατζής= βαφέας
Μπακάλ τζιραγί= βοηθός παντοπώλη ( το τσιράκι του μπακάλη)
Μπακάλ κάλφας= πρώτος βοηθός παντοπώλη
Μαραγκόζ= ξυλουργός
Μουμτζής= κηροπώλης
Σοβατζής=ασβεστοκονιαστής
Τζομπάνης=ποιμένας
Φρατζολάς= αρτοποιός
Τουτουντζής= καπνοπώλης
Ζαβζαβατζής= λαχανοπώλης
Αχτζής= μάγειρος
Είναι εντυπωσιακό πόσες τούρκικες λέξεις χρησιμοποιούμε σήμερα στην καθομιλουμένη για επαγγέλματα. Μάλιστα κάποια επαγγελματικά εξελίχθησαν σε επίθετα, ή παρωνύμια π.χ. Αραμπατζής, Αμπατζίδης, Τζομπάνογλου, Αχτσιόγλου, Τουτουντζής κ.α.
ΠΗΓΗ: Μερόπη Αναστασιάδου: Οι Ρωμηοί της Πόλης κατά το 19ο αι.