Επειδή η 16η Οκτωβρίου έχει καθιερωθεί σαν η παγκόσμια ημέρα άρτου, θα πρέπει να θυμηθούμε ότι το ψωμί είναι βασικό στοιχείο στην Ελληνική παράδοση.
Ένα αυστηρό τελετουργικό συνοδεύει τον κύκλο του ψωμιού από τη σπορά και το θέρισμα, μέχρι το άλεσμα και το ζύμωμα. Οι παλαιοί άνθρωποι είχαν μεγάλο σεβασμό στο ψωμί. Ήταν μεγάλη βλασφημία να περιφρονείς το ψωμί και να το πετάς. Ο αρχηγός του σπιτιού, πριν κόψει το καρβέλι, το σταύρωνε και το μοίραζε με ορισμένο εθιμοτυπικό και αν έπεφτε χάμω ψωμί, το μάζευαν και το φιλούσαν. Οι ξωμάχοι κρατούσαν ένα κομμάτι ψωμί για φυλαχτό και η νοικοκυρά όταν ξεφούρνιζε, πρόσφερε πάντα στο γείτονα ή στον περαστικό ψωμί, ή ένα παξιμάδι βλασερό. Το ψωμί που συνόδευε πάντα το λιτό γεύμα στο χωράφι και το φτωχικό κολατσιό στο σχολείο, εκτός από τη διατροφική αξία του αποτελεί και μια συμβολική έννοια στη τη ζωή του ανθρώπου.