Η Κανέλα ήταν ένα τετραπέρατο σκυλάκι σε ένα χωριό των Κυθήρων, το Δρυμώνα, κατά τη δεκαετία του ’60. Το σκυλί βρήκε καλό αφεντικό και έγινε μέλος της οικογένειας. Δημιουργήθηκε μια σχέση αγάπης, αφοσίωσης και εμπιστοσύνης και έμαθε να διαβάζει τα συναισθήματα του αφεντικού του και να προσφέρει αγάπη άνευ όρων.
Το αφεντικό του είχε την πεθερά του και την κόρη του παντρεμένη σε ένα άλλο χωριό, τα Σκουλιάνικα, σε απόσταση 5-6 χιλιόμετρα. Ήταν ακόμα η εποχή που δεν υπήρχαν τηλέφωνα για την επικοινωνία των ανθρώπων και το σκυλάκι πήγαινε συχνά το δρομολόγιο Δρυμώνα-Σκουλιάνικα για την επαφή των συγγενών, τόσο που είχε μάθει καλά το δρόμο. Μια μέρα έβαλαν ένα σημείωμα σε ένα σακουλάκι και του το κρέμασαν στο λαιμό και το σκυλάκι το πήγε από το ένα χωριό στο άλλο και το παρέδωσε με μεγάλη επιτυχία.
Αυτό ήταν! Η Κανέλα μετέφερε καθημερινά μηνύματα ανάμεσα στους συγγενείς με συνέπεια και υποδειγματικό ζήλο, τόσο που όταν κάποτε τη σταμάτησαν κάποια παιδιά, που έμαθαν τα κατορθώματά της, εκείνη αντέδρασε έντονα και αγωνίστηκε να σώσει το μήνυμα και να φτάσει έγκαιρα στον προορισμό της.
Αλήθεια έχομε σκεφθεί, τι πραγματικά νοιώθει ο σκύλος για εμάς;
Έχομε σκεφθεί, τι κάνει το σκύλο να ξεχωρίζει από τα άλλα ζώα;