Ένα χαρακτηριστικό και αγαπημένο φυτό των Κυθήρων είναι ο πρίνος, ο οποίος είναι θάμνος, αλλά όταν τον περιποιηθούν και δεν τον φάνε τα ζώα, γίνεται δεντρόπρινος.
Τον Απρίλη βγαίνουνε τα καινούρια βλαστάρια, οι πρινόβλαστοι, που αργότερα γίνονται σκληρά με αγκάθια. Ο πρίνος θεωρείται πολύ σκληρό ξύλο και μ’ αυτό παλαιά εφτιαχναν τις μαγκούρες, τα στυλιάρια για τις αξίνες, τους κασμάδες, τα φτυάρια, έφτιαχναν σαϊτες, τις φορφωτήρες για το αντιβάσταγμα κατά τη φόρτωση του γαϊδάρου, για να μην ξεσομαρίσει, έφτιαχναν τις μαγκουροστεσίες, που χρησιμοποιούσαν άλλοτε στις παγίδες για τα πουλιά.
Ο πρίνος ήταν το ιδανικό καύσιμο για να κάψουν το φούρνο και έκανε και πολύ ωραία κάρβουνα για το μαγκάλι. Οι κατσίκες τρώνε πολύ τους πρίνους και άλλοτε μαζεύανε σε τσουβάλια τις πρινοβελάνες και ταϊζανε το Χειμώνα τους χοίρους, τα πρόβατα και τα γαλόπουλα.
Οι Κυθήριοι που ανέκαθεν χρησιμοποιούσαν σκωπτικά παρατσούκλια για τα χωριά μας και τους χωριανούς, αποκαλούσαν πρινοβελάνες τους κατοίκους σε χωριά όπου αφθονεί ο πρίνος.