Αναμφισβήτητα ένα από τα βιβλία που σημάδεψαν τη γενιά μου, είναι το θρυλικό αναγνωστικό των μαθητικών μας χρόνων το «ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ» του Γεωργίου Ζούκη. Με αυτό μυηθήκαμε στην αρχαία Ελληνική γλώσσα, στην ορθογραφία, στη γραμματική, στο συντακτικό. Μπήκαμε στο πνεύμα των αρχαίων προγόνων μας. Ζήσαμε κοντά στο Σόλωνα, στο Μεγαλέξανδρο, στο Διογένη, στο Μιλτιάδη, θαυμάσαμε την ευσέβεια του Αινεία, πήραμε μια γεύση από την αρχαία αγορά των Αθηναίων, ακούσαμε για την πολεμική αρετή των Σπαρτιατών, μάθαμε τη δοτική, την κλητική, τους τόνους, τα πνεύματα, όλα τα κατάλοιπα της προσωδίας, τα 10 μέρη του λόγου.
Διδαχθήκαμε από αυτό το βιβλίο να έχομε φόβο Θεού, να τιμούμε τους γονείς, να σεβόμαστε τους φίλους και να κάνομε υπακοή στους νόμους. Σήμερα πιστεύομε ότι με το μονοτονικό, με την κατάργηση της ιστορικής ορθογραφίας και τη χαλάρωση των δεσμών με την αρχαία μας γλώσσα, τη γλώσσα των Θεών, κερδίζομε πολύτιμο χρόνο! Για να τον διαθέσομε πού;;;;;;;;;