Τα Κύθηρα ποτέ δεν θα τα βρούμε

«Ο δρόμος για τα Κύθηρα» ένας δίσκος σταθμός με μουσική του Γιώργου Κατσαρού κυκλοφόρησε το 1973. Ένα από τα τραγούδια του δίσκου είναι «τα Κύθηρα ποτέ δεν θα τα βρούμε» σε στίχους του Ηλία Λυμπερόπουλου, που έγινε μεγάλη επιτυχία με τη μοναδική ερμηνεία του Μητροπάνου.

Κάτσε στην πέτρα του γιαλού
βάλε το χέρι αντήλιο
πάρε μια χούφτα θάλασσα
πάρε μια χούφτα ήλιο
και πλύνε μου το πρόσωπο
και πλύνε μου το πρόσωπο.

Τα Κύθηρα ποτέ δε θα τα βρούμε,
το χάσαμε το πλοίο της γραμμής
Στα κύματα του Αιγαίου θα χαθούμε,
δυο κύματα που σβήσανε κι εμείς.

Αυτό το υπέροχο τραγούδι κάποιοι το θεωρούν αισιόδοξα μελαγχολικό. Πολλοί δεν καταλαβαίνουν το στίχο, αλλά σίγουρα όλοι γοητεύονται και από το στίχο και από τη μουσική.

Τα συμβολικά Κύθηρα που είναι το όνειρο του κάθε ανθρώπου για ευτυχία και υπόσχεση για τη γλύκα της ζωής, εδώ για το στιχουργό είναι ο χαμένος παράδεισος, είναι το σύμβολο μιας ουτοπικής αναζήτησης. Όμως κάποιος είπε ότι τα Κύθηρα είναι υπαρκτά ακριβώς επειδή είναι μυθικά!

Οι Κυθήριοι ετίμησαν το συνθέτη και στα Κύθηρα, όπου αποθεώθηκε κατά την επίσκεψή του και στην Αθήνα. Στο γραφείο του συνθέτη υπάρχει το τιμητικό δίπλωμα που του απένειμε η Κυθηραϊκή Αδελφότητα Αθηνών Πειραιώς.