Απόδοτε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ.
Οι διυλίζοντες τον κώνωπα και καταπίνοντες την κάμηλον
Ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων
Μετά φανών και λαμπάδων
Από τον Άννα στον Καϊάφα
Τι χρείαν έχομεν μαρτύρων
Διέρρηξε τα ιμάτια
Άρον άρον
Νίπτω τας χείρας
Κρανίου τόπος
Εν μέσω δύο ληστών
Είδαν τον σεισμόν και τα γενόμενα
Μνήσθητί μου Κύριε!
Έσται η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης