Ο Καραβάς μέσα από τη Λαϊκή Μούσα

Οι παρακάτω μαντινάδες εξυμνούν τις ομορφιές του Καραβά των Κυθήρων. Ο Καραβάς ένα από τα ωραιότερα χωριά των Κυθήρων, φημιζόταν ανέκαθεν για το πανέμορφο τοπίο του, τις υπέροχες πηγές του, την ονειρεμένη ρεματιά, τις αμυγδαλιές, τα φρούτα και βέβαια τις πανέμορφες κοπέλες, τα Καραβιτοκόριτσα, που έκαναν πολλές καρδιές να σκιρτήσουν, ή και να πονέσουν. Έτσι υπάρχουν πολλές μαντινάδες που εξυμνούν την ομορφιά των κοριτσιών του Καραβά και κάποιες που εκφράζουν παράπονο για ανεκπλήρωτους έρωτες…

 

Άχι καϋμένε Καραβά με τις αμυγδαλιές σου

Και με τα κρύα σου νερά και με τις κοπελιές σου!

Από τα πορτοκάλια σου θα κόψω να μυρίσω

Να τα ‘χω να μυρίζομαι να μη σε λησμονήσω.

Ο Αμιραλής του Καραβά που ‘χει νερά περίσσια

Κάνει κορίτσια λεμονιές και νιους σαν κυπαρίσσια.

Τ’ αμιριαλίτικο νερό έχει κλειδί κλειδώνει

Έχει κορίτσια όμορφα μα δεν τα φανερώνει.

Στ’ Αμηραλή ήπια νερό κι έκατσα στην πεζούλα

Και πήρε μού τονε το νου μια Καραβιτοπούλα.

Εδάνεισες τα κάλλη σου αμυγδαλιά μου ωραία

Στα Καραβιτοκόριτσα που κάνω εγώ παρέα.

Στο Γερακάρι κουμαριές και στο Μπρογκί τα ρείκια

Και στον ωραίο Καραβά βιόλες και κυπαρίσια

Στου Καραβά τη ρεματιά είναι φωτιά αναμμένη

Ποιος ήρθε και δεν έφυγε με την καρδιά καημένη;

Όλοι μου λένε ν’ αρνηθώ του Καραβά το δρόμο

Μα πώς να τον απαρνηθώ που ‘χει η καρδιά μου πόνο;

Δεν πάω πια στον Καραβά να κάνω κοντοβόλτες

Γιατί μου τα σφαλίσανε παράθυρα και πόρτες.

Στον Καραβά πληγώθηκα ποτέ μου δεν θα γιάνω

Θα πάω στον Αμηραλή να πέσω να πεθάνω.

Στον Καραβά γεννήθηκες μαριόλα καστανή μου

Κι έγινες η αγιάτρευτη πληγή μεσ’ στην ψυχή μου.

Στον Καραβά θα παντρευτώ μιαν όμορφη νεράιδα

Για προίκα θα μου δώσουνε αμύγδαλα κι αχλάδια.

 

( Οι στίχοι ειναι συλλογή της Δώρας Μέντη από τις Λαογραφικές εργασίες μαθητών του Γυμνασίου Κυθήρων.)