Η κοκκινάτσα στα Κύθηρα

Σε πάρα πολλά σημεία των Κυθήρων υπάρχουν κοκκινοχώματα εξ ου και τα τοπωνύμια Φυρόι, Φυρή Άμμος, Φυρή Λαγκάδα, Φυρά, Φυρόγκρεμνα, Φυρός Λάκκος, Φυρό Νερό, Κοκκινόη, Κόκκινα Γκρεμνά, Κόκκινα Φρύδια, Κοκκινολάκουδα, Κόκκινος Τράφος, Κοκκινοχώραφα.

Αυτό το κοκκινόχωμα είναι αργιλώδες και το χρησιμοποιούσαν στην κεραμοποιία. Τα παλιά χρόνια που δεν υπήρχαν τα τσιμέντα, έφτιαχναν λάσπη με κοκκινόχωμα και ασβέστη. Με το μείγμα αυτό χτίζανε τοίχους και σουβαντίζανε σπίτια. Η κοκκινάτσα δημιουργούσε μόνωση, διότι δεν την διαπερνά το κρύο και προστατεύει από την υγρασία. Αυτή τη λάσπη με το κοκκινόχωμα τη χρησιμοποιούσαν και στα καρβουνοκάμινα. Όταν ετοίμαζαν το σωρό τα ξύλα, σουβαντίζανε εξωτερικά το καμίνι με αυτή τη λάσπη, η οποία δημιουργούσε μόνωση.

Την κοκκινάτσα παλιά τη χρησιμοποιούσαν και στους δρόμους πριν το τσιμέντο και την άσφαλτο, διότι είναι βαρύ υλικό. Στο δρόμο του Καψαλιού πριν στρωθεί με άσφαλτο κατά τη δεκαετία του ’50, ένα κομμάτι ήταν στρωμένο με κοκκινάτσα και μέχρι σήμερα το λέμε Κόκκινος Δρόμος.

Την κόκκινη πέτρα τα παλιά χρόνια τη χρησιμοποιούσαν και για να ανάψουν φωτιά. Τη χτυπούσαν με ένα κομμάτι σίδερο και σπίθιζε. Δίπλα είχαν ειδικό φυτίλι το οποίο άναβε με τις σπίθες.